Ikona Iwierska Matka Boża 21 x 28

Ikona Iwierskiej Matki Bożej znajduje się w Monasterze Iwerion na św. Górze Atos. Słynie z wielu cudów. Jej historia zaczyna się od tego, że ikona ta znajdowała się w domu pewnej wdowy mieszkającej z synem. Były to czasy ikonoklazmu, dlatego żołnierze pewnego dnia przyszli zabrać ikonę od kobiety. Gdy jeden z żołnierzy ranił Bogurodzicę na ikonie włócznią, pozostawił tym samym ślad na policzku na ikonie. Z rany popłynęła krew. W tym samym momencie żołnierz pokajał się i prosił o wybaczenie. Po tym wydarzeniu zaczął wierzyć w Boga i poświęcił mu resztę życia, stając się mnichem. Gospodyni z Nicei chcąc ochronić ikonę przed kolejnymi zdarzeniami, postanowiła zanieść ją nad wodę. Ikona ku jej zdziwieniu nie zatonęła, a w pozycji pionowej odpłynęła. Syn wdowy krótko po tym wydarzeniu udał się do Salonik, a następnie na Świętą Górę Atos i tam został wyświęcony na mnicha. Przekazywał przez lata historię o cudownej ikonie, która nie zatonęła. Ta sama też ikona Bogurodzicy pewnego razu przypłynęła na Świętą Górę. Objawiała się ona w słupie ognia na morzu. Mnichom objawiła się Bogurodzica nakazując pójście po ikonę po wodzie, nie obawiając się przy tym zatonięcia. Tak też się stało. Z modlitwą i pomocą Przenajświętszej Bogurodzicy ikona dotarła na Świętą Górę. Od tej pory Ikona jest „strażniczką” monasteru, ochraniając święte miejsce. Miejscowa tradycja głosi, że gdy ikona Iwierskiej Bogurodzicy zniknie ze Świętej Góry, nastąpi koniec świata, dlatego nie wywozi się jej z Atosu.
W 2000 roku wierna kopia ikony została podarowana monasterowi na świętej Górze Grabarce przez atoskich mnichów, tym samym stając się ikoną, do której udaje się wiele wiernych.